Poezi nga Iliaz Prokshi

ME BESONI

(Miqve te mi)

A me besoni ju miqte e mi
se jam i sinqerte
ju flas haptas me ndjenja dashurie
A besoni se ndiej mall
e pashuar per ju
shpeshhere ulem ne ndonje cafe
apo restorant
marre nje kafe per vete dhe per ju
fill i vetem
me halle qe as ju mbase s'i dini
dhe ju mbase keni halle
por hallet jane te ndryshme
e gjate asaj ndenje
marre ndonje cope leter e shkruaj
po cfare te shkruaj ne kete amulli kohe

A ua merr mendja ndonjehere
se e keni diku ne mik
nje vella qe ju do
se une keshtu ju mendoj perhere
nje dite oh nje dite sa kisha dashur
te ulemi te katertit bashke
ne nje resorant duke cuar nga nje gellenjke
me usiki te forte
t'i kujtojme vuajtjet gezimet dembjet
te bejme gaz per te hequr merzine
te degjojme njeri-tjetrin me dashuri
te flasim per hallet e njeri-tjetrit
per familjet per problemet
per artin pergjithesisht
te dime me saktesisht
cfare shkruan Flori Gezimi Engjelli
c'ben maestro Hajdi
se Shkrimi eshte i Shenjte
dhe secili nga ne kemi nga nje Engjell te Mire
qe na prine ne jete

Tash degjomeni
gjejeni pakez kohe
qe kurre s'i mjafton njeriut
dhe ejani ju te mergimit
te takohemi ne Prishtine
apo ku do t'ua do zemra
sall ne
ta heqim nje cike kete mallengjim te zi
te mos e harrojme ate dite
sepse ata qe harrojne
s'dine as te dashurojne
o miqte e mi
ti Gezim
ti Flori
ti Engjell
ti Hajdar
Eshte me mire te jetosh
eshte me mire te dashurosh
A me besoni pernjemend

Prishtine, 18 nentor 2005